İlk Taşınabilir Bilgisayar
İlk Laptop ile günümüz Laptoplarını kıyasladığımızda teknolojinin ne kadar hızlı bir ilerleme kat ettiğini görmemek mümkün değil.1900 yıllarda Hayal edilen tasarımlar günümüzde kullanımımıza sunuluyor.Gelecek nesil bizden daha şanslı olacak.
Dünyanın ilk taşınabilir dizüstü bilgisayarı Osborne Computer Corporation şirketi tarafından 1981 yılında imal edilen Osborne1 10.7 kilo ağırlığındaydı.
Tasarımcısı Lee Felsenstein geliştiricisi ise Adam Osborne adlı kişiydi. Bu bilgisayarın özellikleri ise; ekran boyutu 5 inç, işlemcisi İntel 8080'de denk 8-bit Zilog Z80 4 MHz, RAM: 64 kb, ilk çıkan modellerde batarya yoktu fakat sonrasındaki modellere batarya yerleştirildi ve batarya süresi 1 saatti. 1 yılda 125 bin satan bu bilgisayarın fiyatı ise 1759 dolardı.
Adam Osborne
The Osborne 1 debuted at the West Coast Computer Faire in April, 1981. IBM hadn’t thrown its PC into the market yet. Graphical user interfaces were years in the future. This was still the age of command-line computing and CP/M, and the Osborne 1 was a hit. For the first time, a computer came with all the software you needed. And it was portable—in the sense that you could carry it around with one hand and you could fit it under an airplane seat. All for $1795.
At that price, and considering that the bundled software would cost more than that if bought separately, you could overlook a lot of interesting design decisions. Squeezed by technological and budgetary limits, the screen was tiny. A pixel was bigger in those days, too, so all the screen would hold was 52 characters on a line. The off-the-shelf software bundled with the machine assumed a wider screen. Lee overcame that problem by making the screen a window on a larger virtual screen and giving users system-level ability to scroll the screen horizontally and vertically. Because it was to be portable, Lee made it tough, cushioning the picture tube. There wasn’t much precedent for any of this, so he made it up as he went along.
The company and the idea for the computer were the creation of Adam Osborne. Adam stood out in an industry of scruffy hippies with his precise diction, British accent, natty wardrobe, erect posture, and authoritative and dogmatic pronouncements. Adam would dismiss the leaders of this nacent industry with comments like, “Early personal computer companies were managed by amateurs who deluded themselves into believing that their transient success had something to do with good management or foresight.” Not that he was wrong, but he was also one of those early personal computer company managers.
It turned out that Adam’s most notorious pronouncement was “adequacy is sufficient.” It was a directive he gave to Osborne Computer Company (OCC) employees, and was ironic because months before OCC formed he was writing a column called “From the Fountainhead” in which he berated manufacturers for shoddy work. But for his computer, for his company, good enough was good enough.
And it looked for a while like he was right. OCC was the big overnight success story for the young personal computer industry, climbing more vertically than Apple or any other personal computer startup had. In a few months it was doing a million dollars in sales per month, which for the time was impressive. Within two and a half years it flamed out as spectacularly as it had blazed into prominence, but it was a bright light while it lasted.
Adam Osborne didn't come from out of nowhere. He was also a founder of the personal computer book industry. He got that started by selling his own book out of a box at the back of the Homebrew meetings. From this he was able to start a book company that was later purchased by McGraw-Hill. Osborne’s first big seller other than his own book was a book on Gary Kildall’s CP/M operating system by my friend Thom Hogan. That book helped Thom get hired as editor of InfoWorld, which is particularly meaningful to me since he then hired me. Thom later left InfoWorld to become director of software for OCC.
Osborne’s own books sold well, and his cred for writing them was substantial. When Intel was developing the microprocessors that hobbyists would use to launch the personal computer revolution, Osborne was the engineer they asked to write up the documentation for the chips. In truth, the Fountainhead in the title of his later magazine column referred to Intel and Silicon Valley, not to Adam himself, but if you knew him or read his writing, it was an easy mistake to make.
Adam Osborne
Osborne 1 1981, Nisan ayında West Coast Bilgisayar Faire debuted. IBM henüz pazarına PC atılmış değil. Grafiksel kullanıcı arayüzleri gelecek yıl idi. Bu hala komut satırı bilgisayar ve CP / M yaştaydı ve Osborne 1 bir hit oldu. İlk defa, bir bilgisayar size gerekli tüm yazılımlar ile geldi. Ve tek elle etrafında taşıyabilen ve bir uçak koltuğunun altına sığabilecek anlamda taşınabilir-in oldu. 1795 $ için tüm.
Bu fiyata ve paketlenmiş yazılım ayrı satın varsa, ilginç tasarım kararlarının bir sürü ardı daha fazla mal olacağını düşünüyor. Teknolojik ve bütçe sınırları ile Sıkılmış, ekran küçük oldu. Bir piksel de o günlerde büyük oldu, bu yüzden yapacağını tüm ekranı bir satırda 52 karakter oldu. Makine ile birlikte off-the-raf yazılımı daha geniş bir ekran varsayılır. Lee daha büyük bir sanal ekranda ekran bir pencere yapma ve yatay ve dikey ekran kaydırmak için kullanıcılar sistem düzeyinde olanağı vererek bu sorunun üstesinden geldi. Taşınabilir olması olduğundan, Lee resim tüpü yastıklama, zor yaptı. Bunun için herhangi bir çok emsal değildi, o yüzden birlikte gitti uydurdu.
Şirket ve bilgisayar için fikir Adam Osborne oluşturulması idi. Adam hassas diksiyon, İngiliz aksanıyla, natty dolap, dik duruş ve otoriter ve dogmatik genelgeler ile scruffy hippiler bir endüstri çarpıyordu. Adam gibi yorumlarla bu nacent endüstrisinin liderleri görevden olurdu değil o yanlış olduğunu "Erken kişisel bilgisayar şirketleri geçici başarı iyi bir yönetim veya öngörü ile ilgili bir şey. Olduğunu inanarak kendilerini aldatmıştır amatörler tarafından tedavi edildi", ama o Ayrıca bu ilk kişisel bilgisayar şirketi yöneticilerinden biri oldu.
Ay OCC önce o in "Fountainhead Kimden" adında bir sütun yazarken oluşan çünkü It Osborne Bilgisayar Şirketi (OCC) çalışanlara verdiği bir direktif oldu ". Yeterliliği yeterlidir" Adam en azılı hükmü olduğu ortaya çıktı, ve ironik oldu hangi o kalitesiz iş için üreticileri azarladı. Ama bilgisayar için, onun şirket için, yeterince iyi yeterince iyi oldu.
Haklıydı Ve öyle bir süre baktı. OCC fazla dikey Apple dışındaki veya diğer kişisel bilgisayar başlatma vardı tırmanma, genç kişisel bilgisayar endüstrisi için büyük bir gecede başarı hikayesi oldu. Bir kaç ay sonra bu kez etkileyiciydi ayda satışları bir milyon dolar yapıyordu. Iki buçuk yıl içinde o kadar spectacularly bunu ön plana blazed olduğu gibi dışarı Flamed, ama o süre boyunca, parlak bir ışık oldu.
Adam Osborne hiçbir yerden gelmedi. Aynı zamanda kişisel bilgisayar kitap endüstrisinin kurucusu oldu. O Homebrew toplantıların arkasında bir kutu kendi kitap satarak başladı var. Bu kaynaktan daha sonra McGraw-Hill tarafından satın alınmış bir kitap şirket başlatmak başardı. Kendi kitabı dışındaki Osborne'un ilk büyük satıcı arkadaşım Thom Hogan Gary Kildall CP / M işletim sistemi ile ilgili bir kitap oldu. O kitap Thom o da beni tuttu beri benim için özellikle anlamlıdır InfoWorld, editör olarak işe almak yardımcı oldu. Thom sonra OCC için yazılım yönetmen olmak için InfoWorld bıraktı.
Osborne kendi kitabı iyi sattı, ve onun bunları önemli olduğunu yazmak için cred. Intel hobi kişisel bilgisayar devrimi başlatmak için kullanmak istiyorsunuz mikroişlemciler gelişmekte zaman, Osborne onlar yongaları için belgelere kadar yazmak istedi mühendisi oldu. Gerçekte, onun daha sonra dergi sütunun başlığında Fountainhead Onu biliyordu ya da onun yazı okumak, ama bunu yapmak için kolay bir hataydı Adam kendisi olduğunu değil, Intel ve Silikon Vadisi anılacaktır.
Osborne Computer Corporation:
1981 yılında Adam ilk taşınabilir bilgisayarı Osborne 1 tanıttı. Bilgisayar £ 23,5 ağırlığında ve karşılaştırılabilir özelliklere sahip diğer üreticilerin bilgisayar sadece yarısından fazlası maliyeti 1795 $ maliyet. Bilgisayar popüler CP / M işletim sistemi koştu ve tam bir klavye özellikli ve küçük 5 "built-in renkli monitör. Şirket 10.000 bilgisayarların bir ay boyunca sevk ve 1981 yılında ve sonraki tarafından 6.000.000 $ kazanç, büyük bir başarı olarak kabul edildi 68.000.000 $ aralığı içine yıl.
Osborne Bilgisayar Güz:
Hikayenin bir versiyonu Adam kurumlar üzerinde çalışan ve Osborne 1 için tüketici talebi yıkıldı iki gelişmiş bilgisayarlar hakkında medyaya övündü zaman Osborne Bilgisayarları çöktü diyor. Sonuç stok fazlalığı ve şirket iflas başvurusunda zorunda kaldı. Ama daha sonra araştırma tek bir yönetici eski envanter tertibatı tamamlamak için çalışırken büyük borç inşa kadar Osborne övünen vardı makinesi sevk ve yolda geri şirket koymak geldi.
Kitaplar:
Osborne Computer Corporation yıkılmasından sonra, o yazdı ve dahil olmak üzere onun tecrübe hakkında birkaç en çok satan kitap yayınladı Hypergrowth: Yükselişi ve Osborne Computer Corporation Güz .
Adam bilgisayar kitabı sektöründe bir öncü oldu. O kolay takip bilgisayar kitapları konusunda uzmanlaşmış, 1972 yılında Osborne Yayıncılık kurdu. 1977'de Osborne kendi kataloğunda 40 başlıkları üzerinde vardı. 1979 yılında Osborne Bilgisayar başlatmak için para kullanarak, bir söylenti 3 milyon dolar için McGraw Hill onun şirketi sattı.
Yazılım Yayıncılık:
1984 yılında Adam ucuz bilgisayar yazılımı konusunda uzmanlaşmış Paperback Software International, kurdu. Şirketin reklamlarının Osborne kendini telefon şirketleri yazılım şirketleri olarak fiyatlandırma için aynı mantık uygulanır eğer, bir telefon 600 $ mal olacağını savunarak özellikli. Lotus Corporation tüketici ve aşağı helezonik yatırımcı güveninin göndererek, 1987 yılında telif hakkı ihlali için Paperback dava açtı. Lotus 1990 yılında davasını kazandı ve Osborne kısa bir süre sonra şirketten istifa etti.
Ölüm:
1992 yılında Adam çaresiz bir beyin hastalığı nedeniyle birkaç iri felçli sonra Hindistan'da evine döndü. O 64 yaşında Kodaikanal, Hindistan nispeten daha gizli şekilde öldü.
Lee Felsenstein
The last time we were revising this book Paul was working at Paul Allen’s thinktank, Interval Research. One of his colleagues there was Lee Felsenstein. Lee gave us great interviews and insights for that revision, but that was no surprise, because he’d been hugely helpful to us when we were writing the first edition, including posing for a picture with all his inventions.
One reason Lee was so helpful is that the thread of his contributions to personal computing is long and is woven through some of the richest fabric of personal computer history.
The personal computer revolution caught fire with the Popular Electronics cover story on the MITS Altair in January 1975. But lots of revolutionaries were already loading their metaphorical muskets, and the revolution already had its Tom Paine and his Common Sense. (Ted Nelson and Computer Lib, respectively.)
Increasingly, the revolutionaries were getting together in clubs to exchange knowledge about computer technology, and the most famous of these clubs was the Homebrew Computer Club in Silicon Valley. The club had no official membership or dues, but it soon had an official master of ceremonies: Lee Felsenstein.
Lee proved to be quite adept at the job. “He kept order, he kept things moving, he made it fun to go to the meetings,” Homebrew member Chris Espinosa said. “There were 750 people in that room at one time, and he worked it like a rock concert.... [T]o see him work a crowd like a Baptist preacher.... He was great.”
Lee as master of ceremonies made perfect sense. Since moving to California for college he had spent his time at the intersection of social action and technology, looking for ways to connect people. He’d worked for The Berkeley Barb and another underground publication, The Tribe, where he combined counterculture goals and technical know-how. In 1972, three years before the Altair, he went to work as chief engineer for Resource One, an attempt to unify the switchboards of the Bay Area using a $120,000 XDS 940 from SRI they’d somehow got their hands on. A Resource One offshoot that Lee helped start, Community Memory, was trying to install public terminals in storefronts, where anyone who came in the door had access to a free computer network. Felsenstein was a connector and he was connected in both the tech and the social action communities: he’d been to Xerox PARC to see the innovations there before Steve Jobs got his famous peek.
The tech projects that Lee was pursuing fit right in with his activist agenda. His Pennywhistle Modem and his Tom Swift Terminal, needed to improve the user experience over the terminals used for Community Memory (putting it less delicately, the terminals broke down regularly), were both intended to empower people to connect. Appropriately, when Lee opened public discussion of the design of a better terminal, he did so on Community Memory.
That invitation to community design led to his producing what was for its time the coolest personal computer: the Processor Technology Sol. Bob Marsh manipulated Lee into designing a computer by telling him he’d pay him to design that terminal he kept talking about.
Lee Felsenstein
Biz bu kitap Paul revize edildi son kez Paul Allen'ın thinktank, Interval Araştırma çalışıyordu. Çalışma arkadaşlarından biri orada Lee Felsenstein oldu. Lee bize büyük röportajlar ve revizyon için anlayışlar verdi, ama biz tüm buluşlarıyla ile bir resim için poz da dahil olmak üzere, ilk baskısında yazdığımız zaman o bizim için son derece yararlı olmuştu, çünkü o, hiçbir sürpriz oldu.
Lee çok yararlı oldu bir nedeni, kişisel bilgi işlem yaptığı katkıların iplik uzun ve kişisel bilgisayar tarihinin en zengin kumaş bazı dokunmuş olmasıdır.
Kişisel bilgisayar devriminin Ocak 1975'te MITS Altair üzerindeki Popüler Elektronik kapak hikayesi ile tutuştu. Ama devrimciler sürü zaten metaforik tüfekler yerleştirir ve devrimin zaten Tom Paine ve onun Common Sense vardı. (Ted Nelson ve Bilgisayar Lib, sırasıyla.)
Giderek, devrimciler bilgisayar teknolojisi hakkında bilgi alışverişinde için kulüpleri birlikte elde edildi ve bu kulüplerin en ünlü Silikon Vadisi'nde Homebrew Computer Club oldu. Kulüp resmi üyelik veya aidat vardı, ama yakında törenleri resmi bir ustası vardı: Lee Felsenstein.
Lee işi oldukça usta olduğunu kanıtladı. "O düzen tuttu, o şeyleri hareket etti, o toplantılara gitmek için eğlenceli yapılmış," Homebrew üyesi Chris Espinosa dedi. "İşte o odada 750 kişi aynı anda vardı, o bir rock konseri gibi çalıştı .... [T] o onu bir Baptist vaiz gibi kalabalık çalışmaya bakın .... O büyük oldu. "
Törenlerinin ustası olarak Lee mükemmel mantıklıydı. Üniversite için California'ya hareketli beri insanları bağlamak için yollar arıyor, sosyal eylem ve teknolojinin kesiştiği noktada yaptığı zaman geçirmişti. O Berkeley Barb ve o Karşı gol ve teknik know-how birlikte başka bir yeraltı yayını, kabile için çalışmış olur. 1972 yılında, üç yıl Altair önce, o Kaynak biri için baş mühendis, onlar bir şekilde ellerine var dedim SRI bir 120.000 $ XDS 940 kullanarak Bay Area panolar birleştirmeye yönelik bir girişim olarak çalışmak için gitti. Lee başlangıç, Topluluk Bellek, kapıdan geldi herkes ücretsiz bir bilgisayar ağına erişim vardı storefronts, kamu terminalleri yüklemeye çalışıyordum yardımcı olduğunu Bir Kaynak Bir dalı. Felsenstein bir bağlayıcı ve o teknoloji ve sosyal eylem toplulukları hem de bağlandı: Steve Jobs ünlü göz var önce orada yenilikleri görmek için Xerox PARC kadar olmuştu.
Lee onun eylemci gündemi ile sağ uyum peşinde olduğunu teknoloji projeleri. Onun Pennywhistle Modem ve Tom Swift Terminali, Topluluk Bellek için kullanılan terminaller üzerinde kullanıcı deneyimini geliştirmek için gerekli (daha az hassas koyarak, terminaller düzenli bozuldu), iki kişi bağlamak için güçlendirmek amaçlanmıştır. Uygun, Lee iyi bir terminalin tasarımı kamusal tartışmaya açıldığında, o Topluluk Bellek üzerine yaptı.
İşlemci Teknolojisi Sol: toplum tasarımı için o davetiye onun zaman için havalı kişisel bilgisayar ne kendi üreten yol açtı. Bob Marsh o bahsedip durdu o terminali tasarlamak için onu ödemek istiyorum onu söylüyorum bir bilgisayar tasarımı içine Lee manipüle.
Kaynak:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder